Gazelopka sawannowa

Gazelopka sawannowa

Eudorcas thomsonii
Günther, 1884
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Gromada	ssaki
Podgromada	żyworodne
Infragromada	łożyskowce
Rząd	parzystokopytne
Rodzina	wołowate
Podrodzina	antylopy
Rodzaj	gazelopka
Gatunek	gazelopka sawannowa
Kategoria zagrożenia (CKGZ)
najmniejszej troski
Zasięg występowania

Gazelopka sawannowa (Eudorcas thomsonii) – przedstawiciel rodziny wołowatych z rzędu parzystokopytnych.

Występowanie i biotop

Występują w Kenii i Tanzanii. Zamieszkują sawanny.

Wygląd

Smukłe ciało pokryte jest płową sierścią. Po bokach tułowia i niektórych częściach głowy biegną czarne pasy. Brzuch, tylna część zadu i wewnętrzne strony kończyn są białe. Rogi gazeli są długie i nieznacznie wykrzywione. Krótki, czarny ogon leżący w białej sierści na zadzie zwanej lustrem służy do odganiania owadów.

Informacje ogólne

Wysokość w kłębie:
60–90 cm
Długość ciała:
80–110 cm
Długość ogona:
19–27 cm
Waga:
30–35 kg
Długość życia:
10–12 lat

Stado Tomi

Tryb życia

Żyjąc w pobliżu wodopoju gazele prowadzą osiadły tryb życia, lecz stada zamieszkujące tereny suche podejmują się długich wędrówek. W porze deszczowej przemieszczają się razem z gnu i zebrami czasami także z topi.

Pokarm

Preferują krótkie, niezbyt gęste trawy. Zjadają też resztki pozostawione przez zebry i gnu, a podczas suszy chętnie żywią się owocami i gałązkami krzewów.

Rozmnażanie

Samce spotykające się podczas okresu godowego na granicach swojego terytorium przystępują do rytualnej walki – zderzają się rogami. Ciąża tomi trwa ok. 6 miesięcy. Po trzech tygodniach od porodu młode jest w stanie dołączyć do grupy. W wieku 2 miesięcy przestaje ssać mleko, a po ukończeniu 1. roku życia osiąga dojrzałość płciową.

Inne

• dzięki rozwiniętym gruczołom ślinowym gazele mogą jeść bardzo suchy pokarm
• energicznie machając ogonem tomi ostrzegają się nawzajem przed niebezpieczeństwem
• młode poznaje matkę po charakterystycznych dźwiękach i machaniu głową